het openbaar vervoer in Peru!

Waren woensdag nog een spaanse leraar van hier tegen gekomen wat mee afgesproken zouden weer met hun afspreken op vrijdag, kwamen ze niet opdagen! Dus we zijn gewoon gedumpt :D hahah niet dat we dat erg vonden! Zijn toen uitgeweest met Josh onze canadeese huisgenoot. Hebben het landelijke (?) drankje pisco geproefd, nou daar sla je echt stijl van achterover! We hadden het dus wel naar ons zin! Was nog een gast met een gitaar die het hele eind met ons mee naar huis is gelopen! Geen idee wat tie wilde, waarschijnlijk geld.
Wilma was ook weet thuis gekomen, moeten weer helemaal aan haar wennen, want we hebben er 5 dagen 'alleen' gezeten. Zodra ze terug was kregen we weer overal commentaar op, ze houdt ervan om over alles te klagen, of ons instructies te geven over hoe we dingen moeten doen.
Zijn zaterdag gaan winkelen met Laurie onze geadopteerde canadeese moeder. Judith had zo goed ingepakt dat ze bijna geen kleren meegenomen had, dus was tijd om nieuwe te kopen.
Laurie wist wel waar we moesten zijn en hoe we er moesten komen. Kwam er op neer dat we in de verkeerde bus zaten en een heel rondje Trujillo hebben gehad,om daarna weer bij het begin uit te stappen. Daarna waren we een soort van verdwaald (konden de markt niet echt vinden) dus aan een agent gevraagd. De ging eerst in discussie met zijn collega over hoe we er precies moesten komen, einde van het liedje, hij liep met ons mee. Dus daar loop je dan op straat, je valt al op maar dan ook nog eens met een politie agent die met je loopt te pronken :D maar uiteindelijk kwamen we waar we moesten zijn en Judith heeft nieuwe kleren!
Er is hier tussen Huanchaco en Trujillo een winkelcentrum, lijkt net of je in Europa bent, is dus meer voor de 'rijke'. Maar daar heb je een heel plein met allemaal eettentjes, maar dan pizzahut (de echte) er komt een mac maar die wordt nog gebouwd en nog meer van dat fastfood, heerlijk zo op zijn tijd! Eerst daar heen in een busje, je leert hier de medemens aardig kennen, want het is heel knus en gezellig in die busjes,waren blij toen we eruit konden. Op de terugweg gegeten. Wilde daarna met de bus terug, maar alle taxi's blokten ons gewoon zodat we niet bij de bussen konden komen. Dat is dus typisch hier ze doen er alles aan om je mee te krijgen. Bussen wachten zelfs op je als je aan komt lopen of snijden elkaar af om er eerder te zijn en dus klanten mee te krijgen. Dan is NL toch heel anders! Uiteindelijk hebben 2 oude dametjes geregeld dat we voor dezelfde prijs als in de busjes met hun mee in de taxi konden( 1sol, 25 cent!). Het is hier dus heel normaal om minsten met 4 volwassenen op de achterbank te zitten!
Vanmorgen met de bus naar ons project gegaan,zaten op de achterbank, nou het was ongeveer een ritje in een attractie! Vlogen echt alle kanten op. Ze hebben hier ook heel veel hobbels liggen (en ik dacht dat er veel in Dordt lagen!!) maar hier liggen ze echt overal en dan over de hele breedte van de weg, dus alle auto's, bussen en taxi's moeten en bijna in stilstaand erover heen, anders vallen ze echt uit elkaar. De bussen hebben ook een soort van stempelpunten, waar de bijrijder dan uit een nog half rijdend busje springt en een sprintje trekt, stempelt en dan op zijn dooie gemakje terug komt lopen, waarom die haast in het begin snap ik dus nog steeds niet. Zelfs een ritje in de bus is hier dus al een heel avontuur en je maakt altijd wel iets mee!