een week van uitersten

Zo dat was een drukke en aparte week.
Het begon op zondag toen we ineens te horen kregen dat er misschien een tsunami zou komen! Strand werd ontruimd enz, maar alle mensen bleven rustig bij het strand zitten. Dus had niet het idee dat het heel erg heftig zou zijn. Later bleek dat er een aardbeving bij Chili was geweest en dat er een tsunami alarm was afgegeven in een straal van 100 km, nou daar zitten wij dus echt heel ver bij uit de buurt! Dus er was eigenlijk niets aan de hand. Op diezelfde dag was het ook nog eens helemaal bewolkt en was er een hele grote kring om de zon. SOort van regenboog maar dan om de zon, heel raar gezicht! Zijn maandag eindelijk op school begonnen, nou ja begonnen. Maandag begon met een speech van de baas van de school, voor alle ouders en kinderen. Met als resultaat dat alle vrijwilligers voorgesteld werden en er de hele tijd applaus, foto's en een hoop gekijk was. Daarna mochten wij in alle klassen pakketjes uitdelen met boeken, schriften en pennen. Carl (een van de vrijwilligers) had een grote donatie gehad en heeft dus voor al deze spullen gezorgd. Het uidelen ging als volgt, onder luidt applaus de klas in, voorgesteld worden en verteld dat we dus pakketjes uit kwamen delen. Dan met de 6 vrijwilligers op een rijtje staan en dan van alle kinderen + hun mama een dikke kus krijgen en dank je wel. Daarna weer een applaus en een hoop foto's. En dit dan in alle klassen! Volgens mij heb ik nog nooit zoveel zoenen gehad op 1 dag!
De dag daarna ben ik helaas ziek geworden, maar eigenwijs als ik was ben ik toch gaan werken. Ik dacht dat we vanalles voor onze lessen gingen plannen, maar de plannen werden weer eens gewijzigd. Toen we aankwamen bleek er een klas te zijn met 37 3-jarige kindjes waarvan meer dan de helft hysterisch liep te huilen, omdat ze dachten dat hun moeder hun voor altijd in de steek had gelaten. Ze moesten zelfs de deur op sloot houden omdat anders de kindjes ervandoor ging met hun rugzakje op weg naar mama. Dus mijn ochtend bestond vooral uit het proberen te troosten van ontroostbare kindjes. Veel knuffel, optillen, rondlopen enz(maar ja dit alles in de brandende zon).
Dan komt nu het vervelende gedeelte, omdat ik ziek was en niet had gegeten ben ik daarna toen we aan het vergaderen waren bijna flauwgevallen. Geen prettig gevoel kan ik je meedelen! Maar besloten om naar huis te gaan onder begeleiding van Judith, maar goed ook want op weg naar dus bus ben ik weer bijna flauwgevallen. Uiteindelijk thuis veel geslapen, gedronken en veel crackers gegeten en 's avonds ging het al weer een stukje beter. Vandaag ben ik eindelijk weer helemaal in orde, kan alles weer eten en voel me ook weer helemaal oke! Dus maak je geen zorgen!
Ben de volgende dag weer gaan werken (wel rustig aangedaan) en toen hebben we eindelijk alle lessen gepland, we gaan aan alle klassen een uur engels, tekenen en sport geven. Het komt erop neer dat we 5 dagen gaan werken waarvan 2 dagen van 8.15 tot 12.30 en 3 dagen van 7.30 tot 12.30. Dit alles gaat volgende week van start.
Zijn vandaag alle klassen langs geweest om te kijken hoe hun niveau van engels is, de oudste klas weet redelijk wat, maar de klassen eronder zijn ongeveer gelijk. Heb er heel veel zin in om vanaf volgende week les te gaan geven. We zijn met 6 vrijwilligers en per vak zijn er 2 die alles bedenken en de les wordt dan door ons allemaal gegeven. Ik ben samen met Judith verantwoordelijk voor tekenen, hahah en iedereen die mijn tekentalent kent zal nu heel hard lachen. Ik ben namelijk hopeloos! Gelukkig betekend het dat ik alleen maar dingen hoef te bedenken en dat het niet aan mij alleen is om alles voor te doen enz! Dus wie weet steken ze er nog echt wat van op :D
Morgen is er geen school maar we moeten wel 's middags komen. In het grote winkelcentrum in Trujillo opent een Mac Donald's! En morgen middag komt de Mac een groot feest organiseren voor alle kinderen op school en alle vrijwilligers zijn ook uitgenodigd! Dus ik heb natuurlijk grootse verwachtingen voor morgen :D Ik laat weten hoe het was!
Tot besluit, we krijgen nu aan het einde van onze spaanse les vaak of een sprookje of verhaaltje wat we lezen en vandaag had onze lerares een boek met versjes mee!
Het volgende vond ik wel heel mooi, jullie krijgen de spaanse versie, dus ben benieuwd wat jullie ervan maken.
Tot de volgende keer!

Una sonrisa significa mucho. Enriquece a quien la recibe sin empobrecer a quien la ofrece. Dura un segunda pero su recuerdo a veces, nunca se borra.