Dat was me het avontuur wel weer!

Zoals te lezen was bij de vorige keer gingen we op weg naar de colca canyon.
Het avontuur begon al ´s morgens om 5.30 toen we werden opgehaald. We moesten eerst 6 uur met de bus. Er begon om 6 uur ´s ochtends gelijk iemand op een pamfluit te spelen dus veel mensen gaven hem geld zodat hij maar op zou houden. Gelukkig was dit al snel. Daarna lag bijna heel de bus lag te slapen maar ik vond het uitzicht veel te mooi. Overal om je heen bergen met een zon die net opkwam en ook voor het eerst dat ik lama´s en apacas zag!
Na 6 uur in de bus waren we in het plaatsje waar de tocht begon. Eerst nog een flinke maaltijd gehad en coco thee (tegen de hoogte ziekte) en daarna op weg.
We hadden het toch wel een beetje anders verwacht. Want op dag 1 moesten we 3 kilometer naar beneden in hoogte dus hoeveel kilometer de hele wandeling was wil ik niet eens weten. Onze gids was nou ook niet echt super want al vrij in het begin liep hij ver voor op met andere mensen en zagen we hem niet eens meer. Dus ik was de ´gids´van de langzamere groep (ik, judith en nog een andere man). Wel lastig, want zijn echt hele stijl, smalle dalende paden en met veel losse stenen. Dus ben 1 keer wel flink op mijn kont gevallen. Uiteindelijk na 3,5 uur flink ploeteren waren we beneden. Dachten wij even dat we er waren, maar nee hoor, we moesten nog 20 min heuvel op naar ons ´hostel´.
En hier kwam de hoogte ziekte tevoorschijn. Na ongeveer 2 stappen heuvelop heb je een hartslag van 200 en kan je bijna niet ademen en moet je echt stil gaan staan. Uiteindelijk hebben de door het heel langzaam aan te doen en veel te stoppen gehaald. Hostel was echt heel mooi, van die sprookjes huisjes onder aan de berg, met uitzicht op wat we allemaal gelopen hadden.
Zijn vrij snel gaan eten en om 6 uur was het donker (en we hadden geen electriciteit) dus om 7 uur lag iedereen in bed. Voor die tijd nog met de gids gepraat en die zei dat we de volgende dag 6 uur moesten lopen waarvan de laatste 3 uur de berg weer helemaal omhoog was. Hij raadde ons aan om een muilezel te nemen voor dat stuk. Verder vertelde hij er ook nog bij dat dat het enige pad omhoog was, dus het was of lopen en neit kunnen ademen door de hoogte of op zo´n beest omhoog. Ik had die avond wel een beetje moeite met slapen zag met al met ezel en al van die berg gaan.
Volgende dag met frisse moed weer op pad na een heerlijk pannenkoeken ontbijt en natuurlijk coca thee.
Eerst was het redelijk vlak en daarna gignen we berg af, maar wat bleek onze gids was verdwaald (!!!!!!!!) dus we moesten alles weer helemaal omhoog! Dit ging dus niet zo super met ons, en vandaag had Judith helemaal heel veel last van de hoogte.
Daarna wat meer vlak gelopen en toen weer naar beneden (dus dan stijg en daal je weer een paar kilometer). Toen waren we beneden in het dal en hadden we de eerste echt (in het officieel programma dan als je onze omweg niet meerekend) klim. 1 kilometer in hoogte omhoog en ook echt bijna recht omhoog. Koste veel pijn moeite en tijd maar we zijn boven gekomen! Hebben veel hulp gehad van andere gidsen (want die van ons was natuurlijk weer nergens te bekennen).
Daarna nog een stuk en toen waren we bij een oasis, heerlijk zwembad midden tussen de bergen. Vanaf daar zouden we doorgaan per muilezel.
Uiteindelijk met een groep van 5 mensen in totaal (ook van een andere groep).
Ik werd op een muilezel (ezel vanaf nu) gehesen en het enige wat ik zei was als ik maar niet als eerste hoef. En ja hoor wat gebeurd er, mijn muilezel begint gewoon spontaan de berg op te lopen terwijl de rest nog niet eens op een ezel zat! Dus ik had de leidende ezel die de weg uitstippelde. Enige nadeel van die beesten is dan ze het heel leuk vinden om vlak langs de afgrond te lopen! En dan even stil te gaan staan om te bedenken waar ze dan heel willen!
Klim was op sommige stukken wel heel erg stijl (stappen van bijna halve meter hoog) dus je moest je goed vasthouden (ik heb zo hard in het zadel zitten knijpen dat ik de volgende dag blauwe handen had). Maar voor mijn eerste keer op een ezel/paard ging het best goed.
Mijn oom probeerd me al jaren op een paard te krijgen, dus ja ome sjors er is een berg van 3 kilometer hoog voor nodig voor je me op een paard krijgt :D
Na 1,5 uur waren we boven en daar was ik wel blij mee! Dus met de groep de kroeg in gedoken omdat we nog op andere mensen moesten wachten en er dus nog geen eten was. Was erg gezellig, ´s avonds weer vroeg naar bed (nu wel heerlijk geslapen en geen ezel nachtmerries meer!). Volgende ochtend weer vroeg op en gelukkig geen lopen meer.
Zijn naar een uitkijk punt geweest waar we condors konden zien van dichtbij. Hadden er al wel een paar gezien tijdens het lopen maar wel ver weg.In totaal zijn er hier nog maar 35 condors. Maar wij hadden het geluk om er een paar te zien en dan van heel dicht bij, ze vlogen echt over je hoofd. Die beesten zijn echt gigantisch! Spanwijdte van 3 meter!
Daarna weer in de bus om naar 2 uur bij hotsprings te zijn om heerlijk te relaxen in warm water! hahah mijn eerst ´douche´ sinds 3dagen :D Maar heerlijk voor je pijne spieren, daarna gegeten, na ja ze wilde ons eerst afzetten door bij een heel duur restaurant te gaan staan en toen hadden we nog 20 min voor we weg moesten! Dus we zijn heel snel ergens anders heen gegaan en toen hadden we precies 1 min om alles op te eten voor we weg moesten!Daarna weer 4 uur in de bus met veel hobbels en bochten.
´s avond met onze groep en de andere groep afgesproken om wat te gaan eten en daarna uitgeweest. Hahah en het waren engelsen en ieren! Dus daar ging heel wat drank naar binnen. Uiteindelijk midden in de nacht nog naar een disco geweest. Op het laatst stonden alleen wij er nog! En wilde alle werknemers toch echt naar huis! Het licht werd zelfs aangdaan, maar ook dit hielp niet. Dus uiteindelijk ben ik maar jassen uit gaan delen, en toen eindlijk heel langzaam konden we op weg naar huis!
Hahha maar ja met dronken mensen lopen niet zo snel, dus ik was weer de ´gids´:D Hahah Judith en ik waren uiteindelijk om 5 uur thuis en toen moestne de dronken mensen nog verder! Hahah en die moesten vandaag hun vliegtuig halen dus denk dat ze om 9 uur op moesten staan :D ben benieuwd hoe dat is gegaan!
Dus vandaag is voor ons een beejte een relax dag, lekker bijkomen en niet veel doen. Maandag gaan we weer verder naar Puna, wat ligt bij een meer met allemaal eilanden. Dus wie weet slapen we nog een keertje op een eiland.
Dus volgende keer weer meer!
En tot snel!!